adda-budda

adda-budda
1. zərf Oradan-buradan, rabitəsiz. Adda-budda danışmaq. – Əziz xan əlini saldı cibinə, bir qayıtdı qonaqlara səmt, bir çöndü Məmmədhüseynə tərəf və başladı adda-budda danışmağa. C. M.. // Dağınıq, nizamsız, qarışıq, pərakəndə, tərtibsiz. Qara damlar adda-budda salınmışdı, dal tərəflərində təzək qalaqlanmışdı. Ç.. . . Toz basmış tikan, yolğun kolları, adda-budda göyərən çöl qarpızları . . hamısı deyəsən dünənkilərdir. M. C..
2. sif. Başqalarının torpaqlarının içərisinə girmiş; dağınıq. Adda-budda əkin.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • aloş — (Şəmkir) ala tala, adda budda olan, qeyri müntəzəm. – Yer aloş qalıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ala-tala — sif. Tala tala, adda budda, orada burada. Üfüqlərə yatmış ala tala buludlar pul kimi qızarmış ocaq daşlarını xatırladırdı. M. İ.. May ayı idi! Havalar bir az qızmışdısa da, ancaq hələ dərələrdə, dağların döşündə ala tala qar qalmışdı. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • alagöl — is. Adda budda göllər olan yer …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dərə-təpə — is. Dərəli təpəli yer, düz olmayan yer. <Cahangir bəy:> Onda dərətəpələr dolardı qaçaqla. N. V.. <Kosaoğlu:> Deyəsən, İmran da ona uyub. Öz işgücünü bir yana buraxıb, dərə təpə gəzir. İ. Ş.. ◊ Dərədən təpədən – oradan buradan, adda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • keçəlləşmiş — f. sif. Keçəl olmuş, başının tükü tökülmüş. // məc. Dazlaşmış, çılpaqlaşmış. – Tula keçəlləşmişdi, adda budda yerlərdə belinin tükü tökülmüşdü. İ. Məlikzadə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • orada-burada — z. Müxtəlif yerlərdə; həm orada, həm də burada; adda budda yerdə. Camaat vəkilləri yığılıb koma koma oradaburada söhbət edirdilər. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qalaqlanmaq — məch. Qalaq vurulmaq, komalanmaq, bir yerə toplanmaq, üst üstə yığılmaq. Qara damlar adda budda salınmışdı, dal tərəflərində təzək qalaqlanmışdı. Ç.. Görünürdü güclü bir qar gələcək, qar qarın üstünə qalaqlanacaq, lütlənən ağaclar qarla… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • seyrək — sif. 1. Bir birindən aralı, uzaq, sıx, qalın olmayan, adda budda (sıx əksi). Seyrək meşə. Seyrək ot. – Uzaqda görünən seyrək pöhrəliyin içi və dilik dilik olan yalların sinəsi yarılırdı. S. R.. // Eyni mənada saç, tük haqqında. Gözlərinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tək-tək — sif. və zərf 1. Birbəbir, bir bir, ayrı ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək tək salam verməyə başladı. S. Rəh.. 2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək tək. S. V.. <Coğrafiya… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təkəmseyrək — sif. və zərf Adda budda, orada burada, seyrək. Bu söz iclasda təkəmseyrək gülüşməyə səbəb oldu. Ə. Vəl.. Meşənin ətəyindən, təkəmseyrək kolların arasından qarapaltarlı, irigövdəli bir arvad çıxdı. İ. Hüseynov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”